Vlooien en teken komen de meeste hondenbezitters wel eens tegen. Omdat voorkomen beter is dan genezen geef ik u graag wat meer informatie over deze twee parasieten.
De vlo
De vlo is de meest voorkomende, uitwendige parasiet. Naast de gruwelijke jeuk kunnen vlooien ook ziektekiemen overbrengen op uw hond. Te denken valt dan aan eieren van de lintworm. Ook kunnen ze een allergische reactie veroorzaken. Om een vlooienplaag te bestrijden, is het van belang om inzicht te krijgen in de levenscyclus van de vlo en deze te doorbreken. De cyclus duurt drie tot zes weken, maar de vlo zelf kan wel tot een jaar oud worden.
De levenscyclus
Volwassen vlo
Volwassen vlooien (1,5 – 6 mm) kunnen zich aan de hond vasthechten dankzij uitsteeksels (setae) en haakjes. Voordat de vlo bloed zuigt (ongeveer 150 keer het eigen lichaamsgewicht) boort ze met haar monddelen een kanaal door de huid van haar gastheer. Ze spuit dan speeksel in dat een anti- stollingsmiddel bevat. Het speeksel kan een allergische huidreactie veroorzaken. Na de eerste bloedinname maken vlooien een verandering in de stofwisseling door, waardoor ze regelmatig nieuw bloedmaaltijden moeten krijgen om in leven te blijven ( ze worden een obligaat parasiet). Na de paring kunnen vrouwtjes tot ongeveer 40 eieren per dag leggen.
Eieren
Vlooien eitjes (ongeveer 0,5 mm) zijn wit en ovaal en net met het blote oog te zien. Ze worden in de vacht van de hond gelegd en na enige uren vallen de eitjes in de omgeving. De meeste eitjes bevinden zich dus in de omgeving en niet op de hond. De meest ideale omstandigheden voor de vlooien eitjes zijn 20-25 graden Celsius en een vochtigheidsgraag van 70%. In deze omstandigheden kunnen de eitjes binnen 48 uur ontwikkelen tot larven. Onder slecht omstandigheden duurt dit 11-12 dagen.
Larven
Uit de eitjes ontwikkelen zich larven (ongeveer 2 mm lang) die lichtschuw zijn. Donkere, beschutte stofnesten zoals vloerbedekkingen, tapijten en kieren van parketten zijn ideale leefplekken voor larven. Ze voeden zich met organische huisstof (bijv. kruimels en huidschilfers) en met de ontlasting van volwassen vlooien. Larven zijn gevoeliger voor temperatuur en vochtigheid dan eitjes. Als de vochtigheidsgraag lager is dan 50%, dan gaan de larven dood. In droge, warme zomers zijn er dan ook veel minder vlooien dan in regenachtige, warme zomers. Het larvale stadium duurt normaal 7 tot 15 dagen, maar in minder gunstige omstandigheden kan de ontwikkeling wel 7 maanden duren. In het larvale stadium vervelt de larve 3 keer. Bij de laatste vervelling , hult de larve zich in een cocon. Zo ontstaat het popstadium.
Het popstadium
De volwassen larven (ongeveer 5 mm lang) omhullen zich in een plakkerige cocon en verpoppen. De poppen kunnen maandenlang in rust overleven in hun beschermende cocon, maar over het algemeen komen ze in 5 tot 7 dagen uit, ontwikkeld als volwassen vlo. Het uitkomen van de pop wordt gestimuleerd door de lichaamswarmte van de hond en door trillingen die ontstaan als de hond of de mens langs loopt.
De jonge vlo
De vlo voedt zich 24 tot 48 uur nadat het als pop uit de cocon is gekomen, met het bloed van de hond. Volwassen vlooien brengen bijna hun gehele leven door op de hond. Ze voeden zich meerdere malen per dag met bloed. Pas nadat het vrouwtje bloed heeft gezogen, kan ze eitjes leggen.
Zoals u hierboven kunt lezen gaat de ontwikkeling van de vlo ontzettend snel en kan dus uitgroeien tot een totale catastrofe. Uw hond heeft er enorm veel last van en kan zich helemaal open krabben. Daarnaast heeft uw woning er binnen zeer korte tijd ontzettend veel medebewoners bij.
Het is daarom zaak om zo snel mogelijk in te grijpen wanneer u een vlo constateert. Beter zelfs is het voorkomen van een vlooienplaag!
De behandeling
Voor de behandeling van vlooien zijn tegenwoordig tal van middelen op de markt. Producten verschillen voornamelijk op basis van de werkzame stof en op de toedieningsvorm. Te denken valt aan ampullen voor in de nek, sprays, shampoos en poeders.
Uit de levenscyclus van de vlo blijkt dat het grootste gedeelte van de vlooien in de omgeving zit. Het is dus zeker zo belangrijk om ook de omgeving te behandelen met de daarvoor bedoelde middelen. Anders heeft de gehele behandeling totaal geen nut.
De Teek
De teek is geen insect, maar behoort tot de groep van de spinnen (8 pootjes). Ze zitten vooral in loofbossen. Huisdieren en mensen die passeren worden door de teken besprongen Teken zijn erg moeilijk te bestrijden met insecticiden. Insecticiden kunnen vaak niet voorkomen dat een teek op de hond komt en het duurt ook vaak te lang voordat de teek gedood wordt. In deze tijd heeft de teek de mogelijkheid zich toch in de huid vast te bijten.
Het is wel van groot belang dat u uw hond regelmatig controleert op teken. Ze kunnen namelijk serieuze ontstekingen veroorzaken en erger nog, de ziekte van Lyhme overdragen. Om de teek te verwijderen, pakt u de teek zo dicht mogelijk bij de kop vast en trekt hem langzaam met een draaiende beweging uit de huid. Breng voor het verwijderen van de teek géén alcohol aan. De teek raakt hierdoor in paniek en braakt zijn maaginhoud in de hond. Deze maaginhoud kan bacteriën bevatten die besmettelijke ziekten overbrengen.
Tip: tel nadat u de teek te pakken hebt even de pootjes. Zijn dit er 8, dan kunt u er zeker van zijn dat de teek in zijn geheel is verwijderd. Dit is wel belangrijk, want blijft het kopje zitten, dan kan dit een flinke ontsteking veroorzaken. Vindt u het niet prettig om de teek met uw handen te verwijderen, dan zijn er diverse soorten tekentangen op de markt die heel makkelijk te hanteren zijn.